اثر پیش آماده سازی تمرین هوازی به همراه مصرف ویتامین d۳ بر سطوح vegf موش های پارکینسونی شده با تزریق شش- هیدروکسی دوپامین

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر پیش­آماده­سازی تمرین هوازی همراه با مصرف ویتامین d3 بر سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (vegf) جسم مخطط موش­های پارکینسونی­شده با شش- هیدروکسی دوپامین می­باشد. 48 موش صحرایی نر هفت هفته­ای با وزن 300ـ250 گرم به­صورت تصادفی به شش گروه کنترل سالم، کنترل پارکینسون، شم، تمرین ـ پارکینسون، ویتامین ـ پارکینسون و تمرین + ویتامین ـ پارکینسون تقسیم شدند. گروه­های تمرینی به­مدت چهار هفته و هفته­ای پنج روز به مدت 30 دقیقه روی نوارگردان با سرعت 15 متر در دقیقه با شیب صفر درجه به تمرین پرداختند. همچنین، گروه­های دریافت­کنندۀ ویتامین d3، به­مدت چهار هفته، هفته­ای دو روز و با دوز یک میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن ویتامین دریافت نمودند. پس از چهار هفته تمرین و دریافت ویتامین، ایجاد مدل تجربی پارکینسون با استفاده از جراحی استریوتاکسی و تزریق شش- هیدروکسی دوپامین به داخل جسم مخطط انجام گرفت. سه هفته پس از تزریق شش- هیدروکسی، تست چرخشی آپومورفین به­منظور تأیید پارکینسونی­شدن موش­ها انجام شد و پس از کشتار و استخراج جسم مخطط از مغز موش­ها، سطوح vegf به روش الایزا اندازه­گیری گردید. یافته­ها نشان می­دهد که چهار هفته تمرین هوازی همراه با مصرف ویتامین d3 پیش از القای شش- هیدروکسی دوپامین توانسته است به­شکل معنا­داری سطوح vegf جسم مخطط را افزایش دهد (005.p≤0). به­طور­کلی، نتایج پژوهش بیانگر آن است که پیش­آماده­سازی با استفاده از تمرین هوازی به­همراه مصرف ویتامین d3 می­تواند با افزایشسطوح vegf، سبب افزایش محافظت نرون­های دوپامینرژیک در­برابر تخریب ناشی از شش- هیدروکسی دوپامین گردد و نقشی حفاظتی در­برابر بیماری پارکینسون ایفا نماید.